Τρόποι Αποθήκευσης Ελαιόλαδου

Για πόσο καιρό μπορούμε να το αποθηκεύσουμε χωρίς να αλλοιωθεί; Στο παρελθόν το λάδι αποθηκεύονταν στα γνωστά παραδοσιακά πιθάρια που όμως σε καμία περίπτωση δεν συστήνονται στις μέρες μας για την συντήρηση λαδιού ούτε για οικιακή ούτε για βιομηχανική χρήση.

Ακόμα πιο ακατάλληλα μέσα θεωρούνται τα σιδερένια βαρέλια αλλά και διάφορα πλαστικά δοχεία (προπυλενίου) μεγάλης χωρητικότητας, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνονται στα τελευταία τα πλαστικά τύπου PVC ή ακόμα καλύτερα PET που παρουσιάζουν πολύ καλή στεγανότητα. Βέβαια μπορούν να πραγματοποιηθούν πολλές αντιδράσεις μεταξύ των υλικών πλαστικής συσκευασίας και των συστατικών του Ελαιολάδου. Οι γυάλινες και οι ανοξείδωτες δεξαμενές είναι αυτές που ευρέως χρησιμοποιούνται στις μέρες μας και που ενδείκνυνται περισσότερο για μικρές ή μεγάλες ποσότητες.
 
Ποιες είναι όμως οι συνθήκες που αναζητούμε κατά την αποθήκευση του Ελαιολάδου και που ίσως δεν τις γνωρίζουμε στο σύνολό τους;
Σταθερή θερμοκρασία αποθήκευσης γύρω στους 15ο C.
Ίσως αυτό δεν είναι εφικτό σε πολλά σημερινά νοικοκυριά όμως οι μεταβολές της θερμοκρασίας και ακόμα περισσότερο όταν αυτές πραγματοποιούνται απότομα, επιβαρύνουν αρνητικά το λάδι. Υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσουν ή να επιταχύνουν μια ενδεχόμενη οξείδωση του λαδιού, ενώ αντίστροφα χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να δημιουργήσουν θόλωμα και να αλλοιώσουν την διαύγειά του, λόγω στερεοποίησης κάποιων κορεσμένων λιπαρών οξέων.
 
Ένας επίσης κοινός «εχθρός» του λαδιού με το κρασί είναι το φως.
Ο παράγοντας αυτός είναι εξαιρετικά σημαντικός για την ορθή συντήρηση του λαδιού και πρέπει να παρεμποδίζεται
διότι διαφορετικά προκαλεί οξείδωση και τάγγισμα του Ελαιολάδου. Αυτός είναι και ο λόγος που προτιμώνται σκουρόχρωμα
δοχεία παρότι στα μεν διαφανή μας επιτρέπεται να βλέπουμε το περιεχόμενο. Διαφορετικά, προφυλάσσουμε σε σκιερό μέρος χωρίς
έκθεση στο φως για να αποφευχθεί η φωτοξείδωση.
 
Προτιμάμε δοχεία χωρητικότητας έως 1λίτρο (ή 3λίτρα για μεγαλύτερες καταναλώσεις) διότι το κενό αέρος που δημιουργείται στις μισοάδειες φιάλες, αφήνει εκτεθειμένο το ελαιόλαδο στο οξυγόνο και έτσι προκαλεί τάγγισμα.
Αν και αρκετά ανθεκτικό στην οξείδωση σε σχέση με άλλα λάδια, το ελαιόλαδο πρέπει να προφυλάσσεται
από το οξυγόνο το οποίο μπορεί είτε να είναι διαλυμένο μέσα στο λάδι, είτε να βρίσκεται στην επιφάνεια του δοχείου αποθήκευσης.
Επιλέγουμε λοιπόν μέγεθος του δοχείου ανάλογα με τις ανάγκες μας.
 
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε πως ακολουθώντας τις παραπάνω οδηγίες,
μπορούμε να διατηρήσουμε για περίπου 2 χρόνια το ελαιόλαδό μας.
Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε πως η φρεσκάδα και  τα εξαίρετα χαρακτηριστικά του Ελαιόλαδου όπως αρώματα και γεύση, εξασθενούν με την πάροδο του χρόνου ακόμα και αν αυτό δεν οξειδωθεί.
 
Το ιδανικό είναι να καταναλώνουμε το ελαιόλαδο μέσα στον πρώτο χρόνο παραλαβής του από τον καρπό.

Πηγή: agrotikabook.gr